Η συχνότερη προσέγγιση του αυχενικού συνδρόμου από την κλασσική ιατρική είναι ένας συνδυασμός φαρμάκων, συνήθως παυσίπονων, αντι-φλεγμονωδών και μυοχαλαρωτικών μέχρι “να περάσει”. Στην πραγματικότητα αυτή η προσέγγιση έχει νόημα μόνο αν πιστεύουμε ότι το αυχενικό σύνδρομο δεν θα επανεμφανιστεί ποτέ στην ζωή μας! Φυσικά, αυτό είναι πολύ δύσκολο να εξασφαλιστεί και οι πάσχοντες από αυχενικό σύνδρομο γνωρίζουν ότι αυτό είναι σπάνιο, αν όχι απίθανο.
Δυστυχώς, ο πόνος και γενικότερα τα συμπτώματα που σχετίζονται με το αυχενικό σύνδρομο είναι χρόνια και τυπικά η εξέλιξη της πάθησης είναι με εξάρσεις και υφέσεις, δηλαδή με επεισόδια καθ' όλη την διάρκεια της ζωής. Μάλιστα, συνήθως τα συμπτώματα των επεισοδίων είναι προοδευτικά δυσκολότερο να ελεγχθούν με την κλασσική φαρμακοθεραπεία και η συχνότητα και η διάρκειά τους αυξάνεται τόσο πολύ ώστε μετά από κάποια ηλικία να πρέπει ο πάσχοντας απλά να μάθει να ζει με αυτά.
Όσοι τώρα απλά δεν θέλουν ή δεν ανέχονται να μάθουν να ζουν με αυτά τα συμπτώματα και θέλουν να τα βάλουν πίσω τους πρέπει να στραφούν σε μεθόδους ολιστικής αντιμετώπισης και πρόληψης της κατάστασης. Για να εφαρμόσουμε όμως μεθόδους ολιστικής θεραπείας και πρόληψης πρέπει να γνωρίζουμε τα αίτια μιας πάθησης.
Γιατί εμφανίζεται?
Το αυχενικό σύνδρομο προκαλείται από αλλοίωση της δομής των οστών και των μαλακών μορίων (συνδέσμους, μεσο-σπονδύλιους δίσκους, μυς κτλ) του αυχένα. Σε αυτό συντελούν πολλοί παράγοντες, όπως
Ηλικία
Άγχος
Κακή στάση του σώματος
Διατροφή
Απουσία άσκησης
Λάθος (πχ, απότομες) κινήσεις
Κακός συγχρονισμός των μυών του αυχένα
Οστεοπόρωση
Ιδιοσυγκρασιακοί
Άλλοι
Η φύση έχει χρέος να φροντίσει την υγεία μας μέχρι την ηλικία της αναπαραγωγής, αλλά από κει και πέρα το χρέος αυτό περνάει στα χέρια του καθενός και όποιος θέλει να γεράσει αξιοπρεπώς πρέπει να φροντίσει μόνος του την υγεία του. Έτσι, το αυχενικό σύνδρομο εμφανίζεται σπάνια πριν την αναπαραγωγική ηλικία.
Αντιμετώπιση
Όπως σε όλα τα σύνδρομα πόνου, τον σημαντικότερο ρόλο τον έχει ο βελονισμός. Ο βελονισμός είναι η σημαντικότερη θεραπευτική προσέγγιση για τα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με πόνο. Ο βελονισμός εφαρμόζεται με την τοποθέτηση λεπτών βελονών (στο πάχος μίας τρίχας μαλλιών) στο σώμα σε ειδικά σημεία. Η δράση του βελονισμού είναι πολλαπλή στην αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου.
1. Η σημαντικότερη είναι η άμεση χαλάρωση των μυών του αυχένα που επιτρέπει στον αυχένα να πάρει την σωστή του στάση. Αυτό ανακουφίζει άμεσα χωρίς να δρα αναλγητικά, όπως ένα κοινό παυσίπονο ή αντι-φλεγμονώδες χάπι. Η μυική χαλάρωση εδραιώνεται με τις συνεχόμενες επισκέψεις και το θεραπευτικό αποτέλεσμα διαρκεί για πολλούς μήνες, μπορεί και χρόνια μετά το τέλος των θεραπειών.
2. Εξαιρετικά σημαντική είναι και δράση του βελονισμού στα ίδια τα νεύρα που ερεθίζει. Τα νεύρα ενεργοποιούνται με τέτοιο τρόπο που γίνονται πιο ανθεκτικά στον πόνο, δηλαδή “αντέχουν” περισσότερο ερεθισμό πόνου πριν ενεργοποιηθούν και δώσουν σήμα πόνου. Αυτό ιατρικά το αποκαλούμε αύξηση στο κατώφλι ενεργοποίησης των νεύρων, δηλαδή απαιτείτε μεγαλύτερο ερέθισμα για να ξεκινήσει μήνυμα επώδυνου ερεθισμού. Με τις επαναλαμβανόμενες θεραπείες το κέρδος εδραιώνεται και το όφελος γίνεται μακροχρόνιο.
3. Ο βελονισμός επίσης θρέφει και τους ιστούς που ερεθίζει. Αυτό σημαίνει ότι στα σημεία που τοποθετείται η βελόνα δημιουργείται μία μικρή φλεγμονή και αυτό κινητοποιεί τον οργανισμό να ανανεώσει τους ιστούς που προσβλήθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι τόσο τα νεύρα, αλλά και ο συνδετικός ιστός γύρω από τις βελόνες ανανεώνεται.
4. Τέλος, ο βελονισμός εξασκεί άμεση χαλαρωτική δράση στον οργανισμό και διώχνει την ένταση ενεργοποιώντας σημεία του σώματος που συνδέονται άμεσα με τον εγκέφαλο. Μετά από μία συνεδρία βελονισμού έρχεται χαλάρωση που διαρκεί για πολλές ώρες μετά την λήξη της θεραπείας. Με τις συνεχιζόμενες θεραπείες η αγχολυτική δράση του βελονισμού εδραιώνεται και διαρκεί για μήνες και χρόνια μετά το τέλος των θεραπειών.
Αλλά δεν αρκεί μόνο ο βελονισμός για μία ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου. Για μακροχρόνια και βαθύτερη αντιμετώπιση του άγχους και της έντασης είναι σημαντικό να συνδυασθεί η θεραπεία ολιστικά και όχι αποσπασματικά. Ο βιοσυντονισμός μπορεί να βοηθήσει στην αναζήτηση βαθύτερων οργανικών αιτιών που ευθύνονται για τον πόνο και να κάνει το αποτέλεσμα πιο ουσιαστικό. Τέλος, η σωστή διατροφή που πρέπει να είναι μέρος όλων των ολιστικών θεραπειών μπορεί να βάλει τις βάσεις όχι μόνο για θεραπεία, αλλά και για πρόληψη των επεισοδίων. Η πρόληψη, που πρέπει να ολοκληρώνει την σωστή θεραπεία μπορεί να εδραιωθεί με το κατάλληλο πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης και διατροφής ώστε να αραιώσουν τα επεισόδια ή και να εξαφανιστούν τελείως.