Την Κυριακή είχα αγώνα 5 χλμ, ως μέρος μιας ομαδικής προσπάθειας μιας ομάδας μεσόκοπων 30άρηδων (μερικοί 40παρά, για την ακρίβεια), που συμμετείχαμε ως ομάδα σε έναν αγώνα τριάθλου στον Σχοινιά. Εγώ, ως δρομέας, έκανα τα 5 χιλιόμετρα τρέξιμο, απόσταση μικρή για τις συνηθισμένες μου, γιατί προτιμώ τις μεγάλες αποστάσεις, αλλά πήγα για την παρέα. Τα περάσαμε υπέροχα και το μεσημέρι γύρισα σπίτι.
Εκεί με περίμεναν οι κόρες μου, και μετά από τις αγκαλιές και τα φιλιά που με ρώτησαν αν κέρδισα. Φυσικά, απάντησα ότι κέρδισα, αν και δεν ήρθα πρώτος, γιατί σε αυτούς τους αγώνες κερδίζει όποιος συμμετέχει. Μετά από λίγη σκέψη, η μικρή κορούλα μου με ρώτησε: «μπαμπά, γιατί τρέχεις;».
Μπορώ να κάνω μια πολύ μακροσκελή διάλεξη για τα σωματικά οφέλη του αθλητισμού γενικά, αλλά και ειδικά του τρεξίματος. Το τρέξιμο μειώνει την πιθανότητα θανάτου σημαντικά και δίνει στους ασκούμενους σχεδόν μια δεκαετία περισσότερη και ποιοτικότερη ζωή. Αυτό επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους, όπως βελτίωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας, μείωση της πίεσης, βελτίωση της λειτουργίας του αναπνευστικού κτλ.
Το τρέξιμο επίσης συμβάλλει στην αυξημένη παραγωγή ορμών, ειδικά αυτών που συνδέονται με το φύλλο, όπως η τεστοστερόνη στους άνδρες και τα οιστρογόνα στις γυναίκες και έχει ουσιαστική δράση αντιγήρανσης, διατηρώντας τους ιστούς νέους και αποτελεσματικούς. Επίσης, μειώνει το λίπος γύρω από την κοιλιά, που έχει συνδεθεί με καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά, σακχαρώδη διαβήτη, άνοια κτλ.
Το τρέξιμο, όμως βοηθάει και την καλή διάθεση. Τις μέρες που τρέχω το πρωί (γιατί δυστυχώς δεν τρέχω κάθε μέρα), νιώθω ευεξία, καλή διάθεση και ενέργεια όλη μέρα. Με κάνει πιο αποτελεσματικό στην δουλειά μου και μπορώ να δουλεύω πολλές ώρες χωρίς να χαλάει η διάθεσή μου.
Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά και σίγουρα αξίζουν όταν αναλογιστεί κάποιος τα οφέλη του τρεξίματος, αλλά σε ένα κοριτσάκι 5 χρονών δεν έχουν και μεγάλη σημασία. Αυτή είναι η απάντηση είναι που δίνω στους μεγάλους. Στην κόρη μου απάντησα την αλήθεια: «αγάπη μου, τρέχω γιατί έχει πλάκα!». Η κορούλα μου με κοιτάει με αυτά τα υπέροχα μάτια της με σιγουριά και πραγματικά με καταλαβαίνει. Η ίδια τρέχει κάθε μέρα πολλές περισσότερες ώρες από εμένα και ξέρει γιατί, γιατί έχει πλάκα. Είναι διασκεδαστικό! Μόνο στους μεγάλους δεν αρκεί να πεις ότι κάνεις κάτι γιατί έχει πλάκα. Πρέπει να έχει μια αιτία. Ακόμα και οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι τρέχω γιατί έχει πλάκα και πρέπει να τους το δικαιολογήσω με μακροσκελείς επιστημονικές μελέτες (ειδικά όταν πρέπει να ζητήσω ταξίδι για αγώνα ή long run στα βουνά!). Κρίμα! Δεν αρκεί να κάνεις κάτι μόνο γιατί έχει πλάκα; Ευτυχώς, τα παιδιά ακόμα με καταλαβαίνουν…