Ιατρική Αντιγήρανση

Οι πρόοδοι στην τεχνολογία και την έρευνα έχει εγκαινιάσει μια νέα εποχή ιατρικής που μόλις μια γενιά πριν ήταν ανήκουστη. Μόλις λίγο καιρό πριν, η εξερεύνηση του ανθρώπινου σώματος περιοριζόταν στο όργανο και στην παθολογία του. Σήμερα είμαστε ικανοί να επεμβαίνουμε τόσο στο εσωτερικό του κυττάρου, όσο και στη δομή του DNA. Η ταχύτητα των εν λόγω ανακαλύψεων σημαίνει ότι ο πολλές από τις παραδοσιακές μας πεποιθήσεις σε θέματα υγείας χρειάζονται συνεχή αναθεώρηση και επικαιροποίηση.

Η έννοια της γήρανσης είναι ένα τέτοιο θέμα. Ανέκαθεν, η γήρανση θεωρούταν ως ένα αναπόφευκτο μέρος της ζωής. Το προσδόκιμο ζωής μας θεωρούταν προκαθορισμένο και τίποτα δεν μπορούσε να γίνει για να το αλλάξει. Η σύγχρονη επιστημονική έρευνα μας δείχνει ότι αυτό απλά δεν είναι αλήθεια πια. Όσοι από εμάς έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην μελέτη των μεθόδων της ιατρικής αντι-γήρανσης πιστεύουν ότι η γήρανση θα πρέπει να θεωρείται μια συλλογή από χρόνιες εκφυλιστικές ασθένειες όπως η αρθρίτιδα, ο διαβήτης, και η απώλεια της μνήμης. Αυτά μπορούν να αποτραπούν, αντιστραφούν, ή ακόμη και να θεραπευτούν. Γνωρίζουμε πλέον ότι η γήρανση και το προσδόκιμο ζωής καθορίζεται περίπου εβδομήντα τοις εκατό από τον τρόποζωής μας και μόνο τριάντα τοις εκατό από το γενετικό μας υλικό. Χαρακτηριστικό είναι ότι τους τελευταίους 2 αιώνες το προσδόκιμο επιβίωσης σχεδόν διπλασιάστηκε με την εφαρμογή των μεθόδων της υγιεινής και της σύγχρονής ιατρικής.

Η διαδικασία της γήρανσης ξεκινά στα είκοσι και περνά μέσα από μια σειρά από φάσεις κατά τις οποίες το σώμα μας δεν αισθάνεται ότι “γερνάει”. Σε αυτήν την περίοδο και για τα επόμενα είκοσι, συνήθως χρόνια του, το άτομο νιώθει εντελώς υγιής. Αλλά μέσα στο σώμα του τα αγγεία του σιγά σιγά βουλώνουν, τα όργανά του εκφυλίζονται, η μυική του μάζα μειώνεται, τα επίπεδα των ορμονών του πέφτουν, αλλά συνολικά το άτομο νιώθει “καλά”. Ο καρκίνος, η μείωση του πάχους του δέρματος, η μείωση της μυϊκής δύναμης, και την επιβράδυνση της γαστρεντερικής κινητικότητας που συνήθως συνδέονται με τη γήρανση απαιτούν κατά μέσο όρο είκοσι ή περισσότερα χρόνια για να αναπτυχθούν και να γίνουν εμφανείς. Κατά τη διάρκεια αυτής της σταδιακής και προοδευτικής επιδείνωσης, συνήθως δεν υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια.

Η σοφία της φύσης έχει φροντίσει να εμφανίζεται η βλάβη σε ένα όργανο ή σύστημα πολύ όψιμα. Για παράδειγμά, πρέπει να χαθεί σχεδόν το 95% της λειτουργίας των νεφρών για να γίνει αισθητή η νεφρική ανεπάρκεια με κλινικά συμπτώματα! Επίσης, πρέπει να χαθεί το 80% της μυικής δύναμης ενός ατόμου για να γίνει ανίκανο να φροντίσει τον εαυτό του. Δυστυχώς, η φύση μέσα στην σοφία της μας αφήνει στην “άγνοια της υγείας” μέχρι οι βλάβες να γίνουν σχεδόν μη-αναστρέψιμες. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι ακόμα και οι τυπικές εξετάσεις αίματος δεν βελτιώνουν ουσιαστικά αυτό το πρόβλημα. Οι λόγοι είναι πολλοί, όπως ότι είναι σχεδιασμένες για διάγνωση και όχι πρόληψη παθήσεων, ότι δείχνουν τι υπάρχει στο αίμα και όχι τι υπάρχει στα κύτταρα κτλ. Ένα τρανταχτό παράδειγμα για τον τελευταίο λόγο είναι το επίπεδο ασβεστίου στο αίμα που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το ασβέστιο στον οργανισμό, αφού το ασβέστιο είναι αποθηκευμένο στα οστά και το επίπεδο του ασβεστίου στο αίμα είναι φυσιολογικό ακόμα και σε άτομα με πολλά οστεοπορωτικά κατάγματα.

Η φύση έχει φροντίσει για την τέλεια υγεία μέχρι να φτάσουμε στην κορύφωση της ηλικίας αναπαραγωγής, δηλαδή περίπου στις αρχές της τρίτης δεκαετίας της ζωής μας. Από τότε και μετά πρέπει εμείς να φροντίζουμε για την υγεία μας με στοχευμένα μέτρα πρόληψης της ασθένειας και διατήρησης της υγείας. Για να προλάβουμε όμως την ασθένεια και να την θεραπεύσουμε πρέπει να την ανακαλύψουμε έγκαιρα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό γιατί είναι εύκολο να σταματήσεις την εξέλιξη μιας πάθησης μόνο όταν την διαγνώσεις νωρίς. Από τους σημαντικότερους σκοπούς της Ιατρικής Αντιγήρανσης είναι να διαγνώσει την νόσο έγκαιρα και να επέμβει με ήπιους και αποτελεσματικούς τρόπους έτσι ώστε να την σταματήσει.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον σακχαρώδη διαβήτη. Οι σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες ορίζουν την διάγνωσή του ως μέτρηση σακχάρου νηστείας >126 mg/dl (αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος στην καθ' ημέρα πρακτική). Οι ιατρικές μελέτες όμως τονίζουν ότι τα άτομα που έχουν σάκχαρο νηστείας μόλις >85 mg/dl έχουν σημαντικά αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν σάκχαρο! Έτσι, υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας με σάκχαρο νηστείας >85, αλλά <126 mg/dl που ενώ έχουν καθησυχαστεί ότι “όλα είναι καλά”, στην πραγματικότητα έχουν αυξημένο κίνδυνο για σάκχαρο στα επόμενα λίγα χρόνια.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω ότι πολλοί ιατροί γνωρίζουν αυτά τα στοιχεία, αλλά δεν προειδοποιούν τους ασθενείς τους γιατί δεν έχουν τρόπο να τους βοηθήσουν. Για τους περισσότερους ιατρούς που ασχολούνται με τον διαβήτη διάγνωση=φάρμακα. Θεωρούν ότι κάποιος με σάκχαρο νηστείας 110 mg/dl δεν έχει διαβήτη, άρα δεν θέλει φάρμακα, αλλά δεν συστήνουν αλλαγή τρόπου ζωής για να καθυστερήσουν την εμφάνιση του διαβήτη. Απλά, περιμένουν να εμφανίσει διαβήτη για να του δώσουν φάρμακα! Μα, η αντιμετώπιση του διαβήτη δεν είναι μόνο τα φάρμακα! Υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η διατροφή και η άσκηση που παίζουν τεράστιο ρόλο στην εμφάνιση της νόσου. Ο ρόλος της Ιατρικής Αντιγήρανσης είναι να εκμεταλλευτεί αυτούς τους τρόπους αλλαγής ζωής και να προλάβει την γήρανση των κυττάρων (που επιταχύνεται σημαντικά όταν το σάκχαρο του αίματος είναι >85 mg/dl).

Η Ιατρική Αντιγήρανση είναι μία ιατρική ειδικότητα και ένας τομέας επιστημονικής έρευνας με στόχο την έγκαιρη διάγνωση, πρόληψη, θεραπεία, και την αναστροφή της γήρανσης. Είναι καλά τεκμηριωμένη από έγκριτα ιατρικά και επιστημονικά περιοδικά και χρησιμοποιεί τεκμηριωμένες μεθοδολογίες για τη εξέταση και τη θεραπεία των ασθενών. Μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι Ιατροί της Αντιγήρανσης είναι:

• Ορμονική εναρμόνιση

• Τεστ Διατροφικής Δυσανεξίας

• Διατροφή

• Συμπληρώματα Διατροφής

• Θεραπευτική Άσκηση

• Βελονισμός

• Βοτανοθεραπευτική – Φυταθεραπεία

• Ομοιοπαθητική